رژیم مذهبی حاکم بر ایران، برای بقای خود به تولید سلاح هستهیی متوسل شده است. این رژیم اساسا در فکر روحیه، رفاه، ترقی و پیشرفت مردم ایران نیست. به همین دلیل است که یک رژیم نامشروع است و مردم ایران خواهان سرنگونی آن هستند. کارنامه این رژیم از آغاز جز قدرتطلبی تحت نام «اسلام» نبوده است. در حالیکه اسلام دین رحمت، صلح، دوستی و همزیستی است. نگاهی به وضعیت مردم ایران در حاکمیت رژیم مذهبی حاکم گویای این واقعیت است.
بیش از 120 هزار تن از مردم اعدام و کشتار شدهاند. میلیونها ایرانی دستگیر و شکنجه و آواره شدهاند. فرار مغزها از ایران گاها سرتیتر رسانههای ایرانی و جهانی میشود. گرانی، فقر، بیکاری، فاصله معیشتی بین قشر حاکم، (اقلیتی ناچیز) از مردم ایران (اکثریتی بسیار) روز به روز بیشتر میشود. هر ساله بخش اعظم بودجه کشور به پروژههای نظامی اختصاص پیدا کرده است. جنگافروزی رژیم مذهبی حاکم بر ایران در خارج از مرزها هر روز گسترش یافته است. تروریسم دولتی ایران بسیاری وقتها مانشیت روزنامههای بینالمللی در جهان شده در کنار و ادامه این وضعیت، تصویب قطعنامه جدید شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی صورت میگیرد که قبل از هر چیز گویای این واقعیت است که این رژیم دیکتاتوری مذهبی، همان رژیمی است که از ابتدا، توسط خمینی و با کمک دستهای سیاه(!) بیالمللی، در ایران بر کرسی نشانده شده است. لذا برای برون رفت از این وضعیت، جز سرنگونی این رژیم، راه دیگری وجود ندارد!
اخیرا قطعنامه شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی با رأی مثبت ۱۹کشور از مجموع ۳۵عضو شورا به تصویب رسید. کشورهای تهیهکننده پیشنویس قطعنامه، با تأکید بر همکاری ناکافی رژیم و نقض مکرر تعهدات پادمانی، بر لزوم ارائه یک گزارش جامع تا بهار ۲۰۲۵ تأکید دارند. منظور از گزارش جامع، تعیین موارد نقض پادمان و سرپیچی رژیم ایران از سازوکارهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی است. این اقدام آژانس اگر چه با تأخیر صورت گرفته، اما یک گام ضروری در برابر رژیمی است که همواره در تلاش بوده و هست که به طور مخفیانه به سلاح اتمی دسترسی پیدا کند و سرنوشت مردم جهان را به گروگان بگیرد. رژیم ایران سالیان مدیدی است که با «فریب جامعه جهانی از مجازات غنیسازی اورانیوم با درصد بالا برای تولید بمب اتمی» مصون مانده است. این قطعنامه در عین حال بیانگر به بنبست رسیدن سیاست مماشات و چانهزدنهای بیانتها با این رژیم بر سر پروژه ضدمردمی بمبسازی است.
لازم به ذکر است که در قطعنامه مزبور علاوه بر نگرانی شدید از یافتن ذرات اورانیوم در ۴مرکز اعلام نشده در ایران و عدم رعایت معاهده منع گسترش سلاحهای هستهیی (NPT) از سوی رژیم ایران، تاکید شده که رژیم باید کامل و فوری با آژانس همکاری نماید و شفاف عمل کند!
پیامدهای بینالمللی تصویب قطعنامه
این قطعنامه در واقع این پیام را از جامعه بینالمللی به رژیم ایران میدهد که دیگر مایل به تحمل رفتار غیرشفاف و عدم پاسخگویی رژیم نیست و باید یا «مکانسیم ماشه» (بازگشت خودکار تحریمها) فعال گردد یا اینکه پرونده هستهیی رژیم ایران به «شورای امنیت» ارجاع داده شود که به معنی اقدامات لازم تحت فصل هفتم منشور ملل متحد یا به عبارت دیگر بازگشت 6 قطعنامه قبلی این شورا علیه رژیم است.
متعاقبا رژیم «راهاندازی سانتریفوژهای پیشرفته» را اعلام و بر ادامه برنامههای هستهیی تاکید نمود که تلاشی برای خروج از بنبست و گویای هراس و بحرانی عمیق در مشروعیت بینالمللی و ناکامی در مدیریت بحرانهای داخلی و خارجی است.
شایان تأمل است که پاسدار علی لاریجانی نیز در ۳۰آبان ۱۴۰۳، یعنی یک روز پیش از تصویب قطعنامه بهصورتی فریبکارانه و هراسآلود در مصاحبه با سایت خامنهای خطاب به دولت جدید آمریکا گفته بود: «... دو تا راه بیشتر پیش رویتان ندارید؛ یکی برگردید به همان برجامی که تصویب شده و دیگری اینکه، «بیایید توافق بعدی بکنیم و شما هم شروط ما را بپذیرید»(خبرآنلاین ۲آذر ۱۴۰۳).
نقش بیبدیل مقاومت ایران در افشای پروژههای اتمی رژیم ایران
مقاومت ایران طی سه دهه گذشته، با افشای فعالیتهای پنهانی هستهیی این رژیم، نقش کلیدی در آگاهسازی جامعه بینالمللی ایفا کرده است. خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران اعلام کردند که تصویب دیرهنگام قطعنامه شورای حکام سازمان انرژی اتمی علیه رژیم آخوندی بیانگر صحت و دقت و حقانیت مواضع مقاومت ایران درباره مقاصد و پنهانکاریهای اتمی این رژیم است. خانم رجوی گفتند: «از ۳۳سالی که از افشای برنامه هستهیی رژیم توسط مقاومت ایران میگذرد، بهویژه ۲۲سال پس از افشای مراکز اصلی نطنز و اراک، رژیم هیچیک از پروژههای غیرقانونی اتمی خود را داوطلبانه به آژانس اعلام نکرده است»( اطلاعیه شورای ملی مقاومت ۲آذر ۱۴۰۳).
هزینه کلی رژیم برای پروژه هستهیی
توسعه برنامه هستهیی غیرشفاف رژیم مذهبی حاکم بر ایران هزینههای سنگینی بر مردم ایران تحمیل کرده است. برآوردها نشان میدهد که این پروژه بیش از ۲۰۰۰میلیارد دلار هزینه در برداشته است. این هزینه در شرایطی صورت گرفته است که بخشهای مهمی از جامعه ایران با مشکلات اقتصادی، فقر گسترده و فقدان خدمات اجتماعی مواجه است.
سخن آخر، یک اقدام فوری و ضروری
اگرچه مذاکرات رژیم دیکتاتوری ایران با هیات آژانس جریان دارد و وزیر امور خارجه رژیم، عباس عراقچی گفته است: «اگر غرب تهدید به اعمال مجدد همه تحریمهای سازمان ملل متحد را ادامه دهد، احتمالاً بحث هستهیی در داخل ایران بهسمت در اختیار داشتن تسلیحات اتمی گرایش پیدا خواهد کرد»، اما رویاروییها به نقطه حساسی رسیده و متاثر از تحولات منطقهیی و جهانی، رژیم حاکم بر ایران را در معرض یک بحران جدی قرار داده است. آنچه را باید جدی نگرفت، تهدیدات توخالی این رژیم است.
تصویب قطعنامه اخیر، گرچه یک گام مهم محسوب میشود، اما جامعه بینالمللی باید گامهای بیشتری برای جلوگیری از توسعه فعالیتهای غیرقانونی هستهیی ایران بردارد. برای جلوگیری از دستیابی این رژیم به تسلیحات هستهیی، ضروری است که جامعه بینالمللی، همانگونه که خانم مریم رجوی گفتند، بند ماشه را در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ملل متحد بهکار اندازد و قطعنامههای ۶گانه شورای امنیت درباره پروژههای اتمی رژیم ایران را فعال نماید.
***