صبح روز سقوط بالگرد رئیس جمهور پیشین، جلسه مهم و شاید محرمانه ای در سالن آمفی تئاتر سازمان برنامه و بودجه سنندج در خصوص اکتشافات جدید و گسترده ذخایر معدنی استان کردستان با حضور معاون وزیر، برخی از نمایندگان مجلس، استاندار، معاونین استاندار، مدیران کل و دیگر مسئولین استانی و نظامی دایر بود و بنده هم به دلیل کار اداری در سازمان برنامه و بودجه حضور داشتم و میزبانان جلسه با این تصور که من هم مهمان دعوت شده باشم، جهت حضور به جلسه اصرار و راهنمایی فرمودند!
بدون آمادگی در جلسه حضور یافتم. در جلسه شخص معاون وزیر پاورپوینت گزارش اکتشافی تیم تحت نظرش را شرمسارانه پس از صحبت های من ارائه داد!
در میان جمع، حضور رانت خواران، معدن خواران، چپاولگران و دلالان بسیار پر رنگ بود. در آن میان تعداد کمی خبرنگار گلچین صنعت و معدن نیز حضور داشتند!
تناقض فراوانی را از کردار و گفتار مسئولین دیدم و شنیدم و صاحبان اصلی این معادن را بی بهره از این همه زر و مالباخته در برابر زور دیدم!
تاب گفتمان مضحک را نداشتم. از جای خود بلند شدم و با صدای رسا و کمی با عصبانیت حرف های مجری برنامه آقای ورمزیار را قطع کردم و با ایجاد سکوت مطلق شروع کردم به صحبت کردن:
«این اکتشافات را باید به غارتگران و رانتخواران تبریک گفت نه به مردم کوردستان!
چون مردم کوردستان از این همه معادن تاکنون بجز تخریب و غارت محیط زندگیشان خیری ندیده اند.
اگر استاندار از جنس مردم این سرزمین است، نباید اجازه خروج یک تریلر مواد خام از این استان را بدهد!
چگونه است در استان همجوار زنجان، اجازه برداشت معادن فقط به اندازه مصرف کارخانه های استانشان داده می شود و به هیچ وجه خروج مواد خامی از استانشان را روای غارت نمی دانند؟ اما استان کردستان به میدان تاخت و تاز رانت خواران و غارتگران تبدیل شده و به تامین کننده مواد خام کارخانه ها و انبارهای ابدی چین و کارخانه های دیگر استان ها بدل شده است!
اگر این استان صاحب دارد ، صاحبش باید شهامت پاسخگویی داشته باشد. برای این مردم و آیندگان چه جوابی دارید؟ شما شرم سار محیط زیست کوردستان هستید و... برای سرچشمه آب سقز، بوکان، شاهین دژ و میاندواب چه کردید؟! مشکل محیط زیستی معدن طلای شستا را چگونه یک شبه حل کردید؟! در این عصر از تکنولوژی چگونه است که شما هنوز طلا را با سیانور استحصال می کنید؟! چه پاسخی برای مردم شهرهای پایین دست معدن طلای سقز دارید؟ برای مردم تبریز که 60 درصد آب آشامیدنی آنان از رودخانه سقز تامین می شود چه پاسخی دارید؟!
یک کارخانه دار استانی حق دارد برای مواد خام کارخانه اش از ذخایر استان برداشت کند نه اینکه بیش از 99% مواد استخراجی استان به مکان های نامعلوم خارج از کوردستان غارت و دلالی شود. به چه قیمت؟! به قیمت قربانی شدن کامل محیط زیست و جارو زدن سرمایه این سرزمین؟
این معادن سهم این مردم و این سرزمین است. نگذراید غارتگران، علم مهندسی معدن و زمین شناسی را به ابزار غارت تبدیل کنند و اجازه ندهید علم و سرمایه و آینده این مردم در برابر غارتگر زانو بزند.
مگر نه این اکتشافات را باید به مردم کردستان تسلیت و به غارتگران زهر مار گفت».
حرف هایم برای بسیاری از حضار از پس گردنی و اردنگی محکم تر بود.
حرف زدن از استانی که روزانه جوانانش شهید نان می شوند در مقابل غارتگرانی که بی محابا از کنار جنازه کولبران و یتیمان داغدیده به غارتگری خود ادامه می دهند و به ریش مردم این سرزمین می خندند دل شیر می خواهد؟! نه، گفتن و مطالبه حق از اولین غرایز انسانی است.
سکوت شرم آور خبرنگاران و برخی از متخصصین بی بخار این حوزه آیندگان را خواهد رنجاند.
یا این رویه تا دو دهه دیگر هیچ اثری از ذخایر معدنی با ارزش کوردستان باقی نمی ماند و غارت می شود و در درجه اول متخصصین بی تفاوت، خبرنگاران مزد بگیر، مسئولین بی کفایت و حقوقدانان مقصر هستند که در برابر این جنایت آشکار حتی قانونمندانه نتوانستند از حقوق خود و آیندگانشان دفاع کنند و سکوت درد آوری را برگزیده اند
0
0