اگر قرار است که اسم خلیجِ همیشه فارس تغییر بکند، بایستی به اصل تاریخی خود برگردد، که فارس تداوم آن بود، یعنی به خلیج مادی (خلیج کوردی) تغییر کند.

The Medes Gulf (The Kurdish Gulf)

خلیج ماد، در واقع همه‌ی ایرانیان (تمامی اقوام و مردمان ایران) را مشمول است و نه یک قوم خاص، لذا مناسب‌ترین نام برای جایگزینی نام خلیج فارس، همانا خلیج ماد (خلیج کورد) است.

یادمان باشد که تغییر اسم‌ها و نام‌های طبیعی و حقیقی و تاریخیِ مناطق، دریاها، استان‌ها، مکان‌ها و … روزی روزگاری به تناقض افتاده و یا از بین می‌روند و یا در نهایت به اصل ‌و ریشه‌ی تاریخی خود و نام حقیقی و طبیعی خود برمی‌گردند.

‏بعبارت دیگر اگر اولین پادشاهی دمکراتیک و حکومت مرکب (شاهِ شاهان) ایران توسط مادها تشکیل شده، که کوردها ادامه تاریخی، زبانی و فرهنگی آن‌ها هستند، بنابر این ما ایرانیان بایستی به نام‌ها و اسم‌های تاریخی‌مان؛ که امپراطوری مادها (متعلق به همه‌ی ایرانیان) بر اساس حالت طبیعی و سرشتی (و نه قومی سیاسی فرقه‌ای) بر سرزمین‌ها و دریاها و خلیج‌ها گذاشته‌اند را احترام بگذاریم. 

مثلا حکومت مادها اسامی طبیعی را که برای دریاها برگزیدند بر اساس رنگ آب آن دریاها بود که خود این رنگ‌ها نیز برخاسته و  انعکاسی از رنگ جلبک‌ها و خزه‌ها و ارگان‌های فتوسنتزی و آلگائی کف آن دریاها بوده است.

The reflection of the color of algae plants on the sea floor

مثلا دریای سیاه (Black Sea) که به کوردی دریای ره‌ش، دریای سرخ (Red sea) که به کوردی دریای سوور، دریای سفید (Mediterranean sea) که به کوردی دریای سِپی، دریای که‌سک(Caspian sea)، که‌سک / کَسْک همان رنگ سبز است که به زبان مادی‌کُردی می‌باشد. 

البته تغییر نام این دریا به خزر (أخضر به عربی یعنی سبز) و بعدها مازندران، و در انگلیسی نیز که‌سکین ‌Keskian سبزرنگ به صورت Caspian بی‌مفهوم نوشته شد، که از بُن بی‌خاصیت و بی‌مایه، گنگ، بی‌معنی و مبهم است.

این تغییرات نامی و به عبارت دیگر دروغ و تقلب و ساختن جعلیات، تناقضاتی را بوجود آورده است، مثلا تغییر نامِ ایرانی تاریخی و اصیل دریای که‌سک (به خزر و مازندران) باعث از دست دادن آن و حق حاکمیت بر آن شده، تا جایی‌که هم اینک فقط درصد کمی از دریای که‌سک / مازندران به ایران تعلق دارد، حدود ۱۰٪.

با تغییر نام‌ها (نام‌های ساده و طبیعی و اصیل تاریخی) یا بعبارت درست‌تر با توصل به دغل‌کاری و جعل اسم‌ها و نام‌ها، نه تنها کوردها از تاریخ حذف نمی‌شوند و هویت‌شان از بین نخواهد رفت، بلکه اینگونه تزویر و ابزارهای مصرفی برای مشروعیت‌سازی جعلی در نهایت مایه‌ی ننگ و آبروریزی و رسوایی و حتی سوءاستفاده‌ی همسایگان و دیگران می‌شود، و در پایان باعث از دست‌دادن این سرزمین‌ها و دریاها به همراه این نام‌های جعلی‌شان می‌شوند. نام خلیج فارس به مضحکه‌ی جهانی کشیده شده و …

اگر کوردها «ایرانی اصیل» خوانده می‌شوند، ‏چرا نام خلیج را «خلیج کوردی» نگذاریم؟ همان نام اصیل و تاریخی خودش.

‏اگر ریشه و اصل و هویت «ایرانی» بر پایه مادها و کوردها و هخامنشیان تعریف می‌شود، چرا زبان رسمی کشور ایران را کوردی و فارسی نکنیم؟

‏چرا تاریخ مادها و کوردها در کتاب‌های درسی حذف شده‌اند؟

‏چرا مناطق و استا‌ن‌های کوردی نام جعلی داده، و هم اینک با سرکوب و تانک و توپ اداره می‌شوند؟ چرا کوردها حق اداره‌ کشور ایران را ندارند؟ یا در آن سهیم نیستند، و حتی در مناطق کردنشین و سرزمین کردستان …؟

‏واقعیت این است که بار کج به منزل نمی‌رسد. دیگر سرکوب و حذف کوردها به گِل نشسته، انکار کوردها و حذف تاریخ و هویت کوردها باعث شده تا مسئله کورد جهانی شود. توپوگرافی خاورمیانه در حال تغییر است و به اصل و ریشه‌ی تاریخی و طبیعی خود برمی‌گردد.

مردم کورد را «تجزیه‌طلب» ننامید، کوردها پایه‌گذار ایران متکثر و صاحب اصلی ایران هستند، ایران همانند همیشه‌ی تاریخ متعلق به همه‌ی مردمان ایران است.

امپراطوری ماد 

اولین امپراطوری ایران و جهان … 

حکومت پرقدرت ماد، 130 سال (از حدود 728 قبل از میلاد) حکومت پر قدرت، پرتوان و زبردستی که اولین حکومت انتخابی جهان (اولین دمکراسی جهان به رسم آن روزگاران، انتخاب توسط پادشاهان حکومت‌های محلی) می‌باشد که به ریاست دیاکوی بزرگ اولین پادشاه حکومت ماد، شاهِ شاهان، (که حدود 50 سال حکومت کرد) و به پایتختی هگمتانه (همدان امروزی) آغاز شد. 

در حکومت مادها اسامی و نام‌ها با توجه به اعتقاد آنان به آیین میترایی و مهری (آیین زمینی و نه آسمانی)، بر اساس طبیعت و سرشت محیطی اطراف آن موجودات گذاشته می‌شدند.

آیین مهر یا میترا Mithras و میترایی Mithraism

که برگرفته از نیک دانستن چهار چیز در جهان است و حفظ و حفاظت از آن مایه‌ی سلامتی و تندرستی همگان است. خورشید(آتش و گرما)، آب، هوا، زمین(محیط زیست).